Malvina Dunder

 

Czarnobyl – co to jest za radioaktywne miejsce. Część 1 dla nerdów🤓

Bardzo obrazowy przykład do czego doprowadza niszczenie naszej planety…

 

Czarnobyl to miejsce najgorszej katastrofy nuklearnej w 1986 roku w reaktorze numer 4, niedaleko miasta Pripyat na Ukrainie pod rządami Uni Sowieckiej.

Do wypadku doszło podczas “testu bezpieczeństwa”…

Związek Sowiecki opóźnił ogłoszenie katastrofy lub chciał ją ukryć przed światem, jednak poziom promieniowania w atmosferze wywołał alarm w Szwecji (ponad 1000 kilometrów od Czarnobyla). Ludzie zostali ewakuowani (trzy dni po katastrofie) i wszystko zostało pozostawione do dzisiaj. To miasto duchów.

Oficjalne informacje wg Związku Sowieckiego podały 30 ofiar śmiertelnych. Inne źródła mówiły o 4 000-60 000 osobach. Jest to bardzo trudne do policzenia, ponieważ promieniowanie jest niewidzialne. Może spowodować naoczne szkody dla ciała, ale również choroby popromienne jak nowotwory, mutacje DNA, które mogą trwać przez generacje. Nie można również podliczyć ilości masowo wykonanych aborcji po katastrofie oraz innych konsekwencji.

To jednak cały czas nie jest koniec, trzeba wziąć pod uwagę również ofiary jak flora i fauna, nasza planeta Ziemia.

Wyobraź sobie niewidzialny śmiercionośny pył wypuszczony do atmosfery, rozprzestrzeniający się wraz z wiatrem na cały świat, ostatecznie opadający na gleby i wody, który nie może zniknąć przez dziesiątki, a nawet setki, tysiące lat.

Pragnę podkreślić, że to nie stało się w kraju, który znamy obecnie, tylko za czasów komunizmu – jednego z najbardziej destruktywnych systemów w historii. A Ukraina musi za to płacić, do pewnego stopnia, my wszyscy.

Rząd Ukraiński pozwolił na wjazd na teren otaczający Czarnobyl, pod ścisłymi warunkami, m.in. wymagane jest pozwolenie.

Trzy zony obejmujące teren 30 km zostały opuszczone w 1986 roku i obecnie wyglądają jak dżungla, zarośnięte drzewami, krzaki na ulicach, pokrywające budynki. Bardzo dziwny widok. Główne drogi zostały przebudowane zaraz po katastrofie, więc nie są aż tak radioaktywne.

Obecnie ludzie pracują we wszystkich trzech strefach, więc nie jest to zupełnie opuszczone. Ktoś musi chronić i nadzorować ten teren.

W trzeciej strefie mieszkają również starsze kobiety, babuszki, które mają ok 90 lat i chciały wrócić na swoje ziemie. Rząd zezwolił im na to, ale tylko w trzeciej strefie, która jest najmniej skażona.

Większość śmiercionośnych atomów została wypuszczona do atmosfery w 1986. Miasta Prypeć i Czarnobyl mają cały czas bardzo wysoki poziom promieniowania, a tam gdzie zostały radioaktywne pozostałości, poziom jest cały czas zagrażający życiu lub po prostu śmiertelny. To są miejsca jak: Sarkofag reaktora jądrowego numer 4, “czerwony las”, “cmentarz maszyn”, czyli miejsce gdzie pozostawione są wszystkie silnie napromieniowane maszyny w Rossoha.

Mówi się, że była to największa, niekontrolowana ilość radioaktywnego gazu i pyłu do atmosfery kiedykolwiek zarejestrowana. Miała natychmiastowy wpływ na Ukrainę, Białoruś, zachodnią Rosję. Poprzez wiatry rozniosły się również dalej do Europy i Skandynawii.

Aby w pełni zrozumieć sytuację, przypomnijmy sobie co to w ogóle jest to całe promieniowanie 

Co to jest promieniowanie?

Jest wszędzie wokół nas – w promieniach słonecznych, budynkach betonowych, w jedzeniu, wodzie, ziemi, to również rentgen, a nawet nasze ciało to źródło promieniowania.

Jest obecne w Ziemi i bije z niej cały czas. Wyróżniamy również promieniowanie kosmiczne ze słońca i gwiazd, które przedostaje się do ziemskiej atmosfery.

Mamy trzy główne typy promieniowania:

• Alpha: może być zatrzymane przez kartkę papieru lub naszą skórę. Jednak, gdy takie drobinki przedostaną się do organizmu przez oddychanie, wypicie lub zjedzenie, powodują bardzo poważne i nieodwracalne szkody.
  
  
• Beta: jest bardziej penetrujące niż Alfa, może przeniknąć 1-2 centymetry wody, jednak kawał aluminium może je powstrzymać.
  
  
• Gamma: to elektromagnetyczne fale, jak np rentgen, światło, fale radioaktywne. Zależnie od swojej energii, mogą przeniknąć organizm, lecz zostać zatrzymane przez grubą warstwę betony lub ołowiu.

Nie czujemy i nie widzimy promieniowania, lecz możemy je zmierzyć urządzeniami jak np licznik Geigera / Mullera.

Wpływ promieniowania na żywy organizm i środowisko:

• jonizujące promieniowanie niszczy komórki i DNA.
• Może spowodować choroby i mutacje (które mogą trwać generacje).
• Skażone miejsca są niezamieszkalne przez dziesiątki, setki, a nawet tysiące lat.
• Skażenia nie można się pozbyć, unicestwić. Jedyne co można zrobić to przykryć warstwą ochronną, aż do ich naturalnego rozkładu.

Problem stanowi to, że nie nie widzimy promieniowania, ani jego pośredniego wpływu.

Oszacowano, że teren wokół jądra reaktora będzie niezamieszkalny przez kolejne 20 000 lat. Słyszałam, że teren poza będzie bezpieczniejszy za 180-320 lat. Jest to obliczone w oparciu o czas rozkładu radioaktywnych atomów. 

(po angielsku nazywane “half-lives”, jeśli wiecie jak to się dokładnie tłumaczy na Polski, to piszcie w komentarzach).

Sarkofag i nowy sarkofag

Największe pytanie od czasów katastrofy jądrowej było i jest, co zrobić z 200 tonami radioaktywnych pozostałości, 30 tonami radioaktywnego pyłu, 16 tonami uranu i plutonu… biorąc jeszcze pod uwagę, że część z nich w dalszym ciągu jest gorąca i topi się, jest pod postacią lawy, która nie rozłoży się przez następne wieki.

Po katastrofie, reaktor został przykryty warstwą betonu. Brzmi to łatwo, choć była to niezwykle skomplikowana operacja, a ludzie którzy jej dokonali, umarli. Było oszacowane, że ta powłoka będzie chronić przez około 20-30 lat, więc naukowcy musieli wymyślić nowe rozwiązanie do tego czasu.

Nowy Sarkofag to olbrzymia stalowa konstrukcja, która jest nałożona na stary sarkofag i reaktor nr 4. Został zaprojektowany, by ograniczyć promieniowanie. Rozpoczął się w 2010 roku, w większości zakończyło w 2018, a oficjalnie został oddany w lipcu 2019.

Nowy sarkofag został zaprojektowany, by chronić Ziemię na 100 lat.
Projekt zajął firmom 5 milionów godzin.
Koszt to około 2.1 biliona Euro (złożyło się 45 państw).
To konstrukcja jedyna w swoim rodzaju.
To również największa, ruchoma konstrukcja.
Jest tak potężna, że przykryłaby wieżę Eiffla i Statuę Wolności.
Na budowie pracowało 2200 osób z 21 krajów.

Jednakże, najtrudniejsze prace (pod nowym sarkofagiem, czyli w środku starego) cały czas są planowane na przyszłość. Na chwilę obecną ludzkość nie dysponuje techniką umożliwiającą posprzątanie po katastrofie. 

Co to dokładnie znaczy? Ludzie i maszyny nie mogą tam pracować. W 1986 człowiek mógł pracować tam maksymalnie przez 1 minutę i potem umierał. Obecnie, w 2019 roku limit pracy jednego człowiek na cały rok wynosi 12 minut. Maszyny również nie są w stanie tam pracować.

A my, nie mamy drugiej planety Ziemi…

z miłością, Malvina