Dlaczego warto wrócić do Junga — w nowoczesnej formie
Archetypy Junga i koncepcja cienia od lat fascynują psychologię, ale współcześnie przeżywają drugą młodość. Kobiety zaczynają interesować się swoją psychiką głębiej niż tylko przez pryzmat „pozytywnego myślenia”, szukając bardziej realistycznych i dojrzałych narzędzi pracy nad sobą.
Archetypy działają, ponieważ dotykają tego, co uniwersalne, ponadczasowe i wspólne dla ludzkiej psychiki.
A cień — to część nas, od której przez lata odwracamy wzrok.
Współczesna psychologia i psychoterapia wracają do tych idei (lub kontynuują), bo Jung dał nam język, który opisuje to, co nieuświadomione, a jednocześnie — głęboko ludzkie.
Czym są archetypy według Junga (w wersji nowoczesnej)
Archetypy to uniwersalne wzorce zachowań, emocji i symboli, które tworzą wspólną strukturę psychiki.
Są wewnętrzną organizacją psyche — czymś, co powtarza się w różnych kulturach, okresach historycznych i indywidualnych biografiach.
W praktyce oznacza to, że każda kobieta ma w sobie pewne „wewnętrzne postacie”:
– Strażniczkę granic
– Wojowniczkę
– Mędrczynię
– Matkę
– Kochankę
– Sierotkę
– Królową
– Alchemiczkę
– Cień
Każda z nich ma własną funkcję i własny język emocjonalny.
I każda jest potrzebna.
Kobiece problemy emocjonalne często biorą się z tego, że niektóre archetypy są rozwinięte, a inne wyparte lub zawstydzone.
Czym jest „cień” w psychologii Junga
Cień według Junga to nie „ciemna strona” w sensie moralnym.
To wszystko, co:
– zostało wyparte,
– zablokowane,
– uznane za nieakceptowalne,
– zawstydzone,
– odcięte,
– zbyt trudne,
– zbyt intensywne.
Cień to te aspekty Twojej psychiki, których nauczyłaś się nie pokazywać światu — często dlatego, że ktoś kiedyś je ukarał, skrytykował lub uznał za „zbyt”.
To może być:
– Twoja złość,
– Twoja ambicja,
– Twoja siła,
– Twoje pragnienia,
– Twoje granice,
– Twoje ego,
– Twoja seksualność,
– Twoja duma,
– Twoje „nie”.
Cień jest o wiele częściej siłą, którą kiedyś stłumiono, niż złem, które trzeba kontrolować.
Dlaczego cieniem rządzi to, co niewypowiedziane
W psychologii działa ważna zasada:
„To, czego nie widzisz, zaczyna działać za Twoimi plecami.”
Cień wpływa na Twoje życie najmocniej wtedy, gdy go nie znasz.
Najbardziej rani, gdy próbujesz go ignorować.
Najbardziej przejmuje kontrolę, gdy udajesz, że go nie masz.
Dlatego integracja cienia jest jednym z najgłębszych procesów samopoznania — szczególnie dla kobiet wychodzących z trudnych relacji.
Co się dzieje, gdy cień jest nieświadomy
Kiedy cień jest wyparty, pojawiają się:
– wybory, których „nie rozumiesz”,
– powtarzające się relacje,
– emocje „nie wiadomo skąd”,
– impulsy, których nie kontrolujesz,
– intensywne reakcje na ludzi, którzy uruchamiają Twój cień,
– projekcje (czyli widzenie w innych tego, czego nie widzisz w sobie),
– samosabotaż,
– poczucie, że „ciągle wracam do tego samego punktu”.
Cień nie znika.
Cień działa — tylko w ukryciu.
Integracja cienia: o co w tym naprawdę chodzi
Integracja nie oznacza:
– tłumienia emocji,
– brania odpowiedzialności za cudze zachowania,
– gloryfikowania „trudnych cech”,
– usprawiedliwiania toksyczności.
Integracja oznacza:
„Widzę tę część siebie.
Rozumiem ją.
Wiem, skąd się wzięła.
I podejmuję świadome decyzje, zamiast być sterowaną przez coś, czego nie znam.”
Integracja przywraca wybór.
Odbudowuje sprawczość.
Daje spokój.
Zmniejsza projekcje.
I pozwala reagować z miejsca dorosłego „Ja”, zamiast zranionej części.
Dlaczego integracja cienia jest kluczowa po relacji z manipulatorem
Kobiety po relacji z np. osobą narcystyczną często tracą kontakt z własnymi granicami, gniewem, siłą, pewnością siebie, asertywnością i ambicją.
Te części trafiają do cienia, bo były karane:
– za „nie”,
– za odrębność,
– za niezależność,
– za sprzeciw,
– za sukces,
– za siłę.
Integracja cienia jest więc:
– odzyskiwaniem swojej siły,
– odzyskiwaniem swojej tożsamości,
– odzyskiwaniem odwagi,
– odzyskiwaniem reakcji, które zostały wyciszone,
– uwalnianiem się z projekcji narcyza.
To powrót do pełni, którą kiedyś rozbito na części.
Jak zacząć integrację cienia – najprostsze podejście
Nie walcz z cieniem.
Poznaj go.
Usiądź naprzeciwko niego jak naprzeciwko części siebie, którą ktoś kiedyś zawstydził.
Zadawaj pytania:
– „Jaką funkcję ta część kiedyś pełniła?”
– „Przed czym miała mnie chronić?”
– „Kto sprawił, że ta część stała się dla mnie niebezpieczna?”
– „Gdzie ta reakcja ma swoje korzenie?”
– „Co próbuję ukryć, żeby być akceptowana?”
Cień nie jest wrogiem.
Cień jest strażnikiem tego, co zostało zranione.
Podsumowując: Integracja cienia to powrót do siebie
Jung twierdził, że nie można stać się osobą kompletną bez spotkania ze swoim cieniem.
W nowoczesnej psychologii ten proces oznacza:
– odzyskanie autentyczności,
– odzyskanie siły,
– odzyskanie granic,
– odzyskanie reakcji, które zostały kiedyś stłumione,
– odzyskanie równowagi między światłem a tym, co trudne.
Integracja cienia nie jest procesem mrocznym.
Jest procesem uzdrawiającym.
To powrót do siebie, którego przez lata nie mogłaś zobaczyć w całości.
Malvina Dunder 
Leave a comment